امیرعلی شکفته نوجوان ۱۳ساله محله دانشجو، چند سالی است که به عرصه نقالی و شاهنامهخوانی ورود پیدا کرده و اجراهای زیبایی داشته است که به خاطر آنها چندین لوح سپاس دریافت کرده است.
مشوق اولیه امیرعلی به شاهنامه، عمهاش فاطمه شکفته بوده است. او از کلاس چهارم شاهنامهخوانی را کنار عمهاش آغاز میکند و در ادامه آنقدر به این عرصه علاقهمند میشود که در یک مؤسسه فرهنگی ثبتنام میکند تا نقالی، شاهنامهخوانی و بازیگری را به طور حرفهایتری فراگیرد. او در این کلاسها خوش میدرخشد و از این پس برای اجرا در مراسم مختلف دعوت میشود. به گفته خودش بین اجراهایی که داشته، شاهنامهخوانی در جمع مرشدان و پهلوانان کشور، برایش لذتبخشتر بوده و خاطره شیرینی را در ذهنش رقم زده است.
امیرعلی در مسابقات شاهنامهخوانی و نقالی فرهنگسرای ابن سینای تهران رتبه اول را کسب کرده و از انجمن شاهنامهخوانی و نقالی پارسیان بهبهان لوح سپاس گرفته است. او هر 2هفته یکبار، ساعت ۸شب به وقت واشنگتن که برابر با ۴ و نیم صبح به وقت ایران است، از طریق اپلیکیشن زوم بهطور زنده برای خردسرای فردوسی واشنگتن اجرا دارد و لوح سپاسی هم از این مرکز دریافت کرده است. او همچنین در مسابقات مقطع دبستان آموزش و پرورش ناحیه۷، رتبه اول را به دست آورده است.
امیرعلی به حمایتهای پدر و مادرش در موفقیتهایش اشاره میکند و میگوید: پدرم شعرها را برایم معنی میکرد تا بهتر بتوانم آنها را حفظ کنم. مادرم نیز در این مسیر خیلی همراهیام میکرد.
او که همچنان قصد دارد شاهنامهخوانی را ادامه دهد، میگوید: تمام این کتاب پر از پند و اندرز است. من جوانمردی رستم را خیلی دوست دارم بهویژه آنجا که در هفت خان به جنگ دیو سپید میرود و وقتی میبیند خواب است، ابتدا بیدارش میکند و سپس با او میجنگد.
به عقیده او اگر نوجوانان کمی وقت بگذارند و به مطالعه شاهنامه بپردازند، آنقدر داستانهای این کتاب جذاب هستند که دیگر خودشان علاقهمند میشوند.
این نوجوان پرتلاش به رباتیک و کارهای فنی هم علاقه دارد و یک جاروبرقی دستی و جرثقیل هم ساخته است.
او امیدوار است زودتر بیماری کرونا تمام شود تا بتواند کنار درس و مدرسه، کلاسهای شاهنامهخوانی و نقالی را پرشورتر از قبل ادامه دهد.
روحیه امیرعلی آنقدر با شاهنامه عجین شده که در جای جای صحبتهایش ابیات آن را به کار میبرد. حسن ختام صحبتهایش با ما هم این ابیات از فردوسی است:
بیا تا جهان را به بد نسپریم
به کوشش همه دست نیکی بریم
نباشد همی نیک و بد پایدار
همان به که نیکی بود یادگار